وب سایت شخصی مهندس فریبرز پلوئی

با روح خود بخوانید !
دیدم همنوعی سر در ظرف زباله کرده و در آن جستجو می کند با حزنی عمیق در حال عبور بودم فکر می کردم که چرا به این وضع گرفتاریم ناگهان چشمم به گربه ای افتاد سر در داخل نایلون زباله و با ناامیدی غذا جستجو می کرد بیشتر محزون شدم و تاسفم شدیدتر بود چرا که این زبان بسته را ما به این حال و روز انداخته ایم.
باخود گفتم چرا باید ما سر در زباله نکنیم وقتی این حیوانات مظلوم و زبان بسته را به چنین روزی گرفتار ساخته ایم.....
بخاطر آوردم که درکشور ترکیه مقابل بسیاری از خانه ها و مغازه ها ظرفی حاوی غذا و ظرفی هم پر از آب می دیدم که گربه ها و سگ ها با آرامش از آن ها استفاده می کردند....

همنوعان نازنین،استدعا می کنم تا حد ممکن غذایی برای این زبان بسته ها بگذاریم. هوا رو به گرمی است سطلی پر از آب در پیاده رو قرار دهیم. راستی حتما فراموش نکرده ایم که تا دوماه پیش چقدر عزا و نگرانی کم آبی داشتیم درحالیکه بهیچوجه مشکل آب آشامیدن نداشتیم.
از این حیوانات حتی آب را هم‌ ما دریغ می کنیم آبی که خدا بما ارزانی داده.
از این لحظه سطل آب و تاحدامکان ظرف غذای حیوانات مظلوم را فراموش نکنیم که قطعا شکرگزاری واقعی به درگاه احدیت است و انجام گوشه ای از وظایف انسانی و سبب برکت برای جامعه.
تقاضای عاجزانه دارم ضمن عمل ، این  را از نزدیکانمان هم درخواست کنیم.
به امید اخلاق مداری بیشتر

اردیبهشت 98

..................................................................................................................................................................................................................

خطاب به دوستی بود :

سلام دوست عزیز
دیشب مطلبی فرمودی که چون دیرهنگام بود خود را سانسور کردم.....
بنده هم تا سه چارسال پیش باخود گمان می کردم این گربه ها و سگ ها خودشان در طبیعت تغذیه می کنند.....تا اینکه خدا نور آگاهی بر دل تاباند و فکر کردم که کدام طبیعت ؟!
مگر ماها طبیعتی برای این مخلوقات مظلوم خدا باقی گذاشته ایم ؟
آسفالت را جر بدهند بخورند یا سنگ مرمر و آجر و آهن را.....
این زبان بسته ها از اطفال و کودکان هم ضعیف ترند چرا که آنها حتی می ترسند بخاطر رفتار وحشیانه مان با آنها ، نزدیک شوند و جیغ گرسنگی سر دهند.....
من فکر می کنم یکی از بزرگترین گناهان نابخشونی ما همین عدم رسیدگی به حیوانات است.....
باخود تاسف می خورم که چرا دیر به این وظیفه ام پی بردم و خدا را شکر می گویم که قبل از مرگم از آن گمراهی خارجم کرد....

پاسخش :
با سلام و تشکر از اینکه نکته مهمی را یاد آور شدی.
من هم فکر میکنم میبینم حقیقت دارد و همینطوراست.

نتیجه گیری :
شاید بهمین دلایل بوده که ارزش یک ساعت تفکر را از هفتاد سال عبادت بیشتر برشمرده اند....

 لینک دانلود با حجم 9.30  مگابایت