بيائيد از اين لحظه هر كاري كه مي توانيم براي كاهش تصادف انجام دهيم. رانندگي تعيين كننده ترين لحظات زندگي است ، در اين لحظات به هوش و متمركز باشيم. هيچگاه و تحت هيچ اجباري وقتي خواب آلود يا عصباني هستيم رانندگي نكنيم. با افزايش آگاهي خود و اطرافيان مي توانيم گام هاي موثري در كاهش تصادف هاي خانمانسوز برداريم.

جنگ دائمي تصادف

وجود هزاران قرباني در سال كه كاهش جدي نمي‌يابد، آيا كافي نيست كه اين واقعه را جنگ دايمي تصادف بناميم. براي پيروزي در اين جنگ چه كرده‌ايم؟ آيا از تمام توان و امكانات خود بهره برده‌ايم؟ جز اقداماتي كه در توان محدود پليس مي‌باشد، چه كرده‌ايم؟

آيا چون نمي‌توانيم جاده‌ها را بهبود دهيم، ماشين‌ها را ايمن‌تر كنيم و ... كه خود جاي تأمل دارد، بايد دست روي دست گذاشت و همواره مغلوب در اين جنگ بود؟ جامعه‌ي ما سال‌هاست كه در اين جنگ خانمانسوز مي‌سوزد. آيا تبعات يك قرباني و فقط يك قرباني در سال را مي‌توان جبران نمود؟ آيا مي‌توان براي فرزندي كه والدين خود را از دست مي‌دهد جايگزين يافت يا ...؟ هرگز ... و حال با هزاران قرباني چه؟ در فاصله‌ي خواندن اين نوشته، چند هموطن عزيزمان قرباني مي‌شوند؟ و چند تاي ديگر نقص عضو؟آيا وقت آن نرسيده كه تمام توان خود را براي مبارزه در اين جنگ به كار گيريم؟ آيا وقت آن نرسيده كه از حرف و تأسف، به عمل و نتيجه روي آوريم؟

پيشنهاد مي‌كنم صدا وسيما كه از منابع مالي همين قربانيان اداره مي‌شود بيشتر از پيش به اين جنگ بپردازد، برنامه‌اي را به طور منظم و مستمر به صورت حداقل هفته‌اي يكبار جهت گزارش و نمايش صحنه‌هاي تصادف و كالبدشكافي و تشريح علل آن تدارك ببيند و بخشي از وقت خود را به آموزش رانندگي صحيح و نكات بهداشت رواني و جسمي رانندگي اختصاص دهد. مثلاً زيرنويس فقط اين يك جمله : «هنگامي كه كسر خواب داريد به هيچ وجه رانندگي نكنيد» چند قرباني را مي‌كاهد؟

حتي اگر يكي، باز هم قدري پيروزي در اين جنگ است...

پيشنهاد مي‌كنم وزارت راه و ترابري يا هر سازمان مسوؤل، برنامه‌هاي آموزشي و بازآموزي ساليانه براي رانندگان وسيله‌هاي نقليه‌ي عمومي به صورت اجباري و حتي با اعطاي پاداش منظور نمايد و هزينه‌هاي لازم را از بيت‌المال تأمين نمايد.

پيشنهاد مي‌كنم تمام رسانه‌ها به طور فعال به ياري قربانيان آينده‌ي اين جنگ بشتابند. پيشنهاد مي‌كنم تمام صاحبان فكر و عمل در اين جنگ شركت كنند.

پيشنهاد مي‌كنم شما كه اين نوشته را مي‌خوانيد هركاري از دستتان برمي‌آيد دريغ نكنيد از بالا بردن آگاهي‌هاي خود و نزديكانتان در آداب رانندگي تا فعال كردن همنوعي ديگر در مبارزه با اين جنگ...

كه با همين كار ساده يعني رعايت آداب رانندگي به طور صحيح، به يقين مي‌توانيم گام‌هاي مؤثري در كاهش جدي تصادفات خانمانسوز برداريم.

به راستي تصور و تجسم شنيدن خبر قرباني شدن عزيزمان كه در راه است شايد سبب شود همگي آستين‌ها را بالا بزنيم... بياييد قبل از خبر، كاري كنيم ... فردا دير است امروز شروع كنيم ... .

 

چاپ شده در نشريه پيام زنجان بدون کاریکاتور (26 آذرماه 1384)

فريبرز پلوئي

 

هرگونه کپی برداری از مطالب فوق، بدون ذکر نام مؤلف و سایت، غیر مجاز است و پیگرد قانونی دارد.

آمار بازدید

627654
امروز
دیروز
بازدید کل
83
198
627654